manvantaramulu mariyu indrulu

మన్వంతరం పరమాణం తెలుసుకోవేలేను ఒక మనవ వత్సరం దేవతలకు ఒక పగలు రాత్రి కలిసిన దినం. ౩౬౦ దేవ అహోరాత్రములు ఒక దేవ వత్సరం. ౧౨౦౦౦ దేవ వత్సరములు  ఒక చతుర్ యుగము దెబ్బైఒక్క చతుర్ యుగములు ఒక మన్వతరము. ౧౪ మన్వతరములు ఒక కల్పము(బ్రంహకు ఒక ప్రొద్దు ) రెండు కల్పములు బ్రంహకు ఒక రోజు. అలాంటి ౩౬౦ బ్రంహ దినములు బ్రంహ వత్సరము. ౧౦౦ బ్రంహ వత్సరములు ఒక బ్రంహ ఆయువు.
ఒక చతుర్ యుగంనందు పదునాలుగు మన్వంతరములు చక్రభ్రమణ రీతిగా మారుచు బ్రంహ ఆయుర్దాయము పర్యంతము ఉందురు.
అన్ని మన్వతరములందు సూర్య చంద్ర  అగ్ని వాయు కుబేర నిర్రుతి యమ వరుణ ఈశాన దిక్పాలకులు ఒక్కరే  కాని ఒక్క ఇంద్ర పదవి మట్టుకు ఒక్కొక్క మన్వతరమునకు ఒక్కొక్క ఇంద్రుడు మారుతుంటారు ఇంద్ర శబ్దమునకు శ్రేష్ఠ అని అర్థము. దేవతలకు ఇంద్రుడు దేవేంద్రుడు, మృగములకు ఇంద్రుడు మ్రుగేంద్రుడు దానవులకు ఇంద్రుడు దానవెంద్రుడు రాజులకు ఇంద్రుడు రాజేంద్రుడు లాగ. ఇక శచి ఒక లక్ష్మి అంటే ఐస్వర్యదేవత ఎవరు ఇంద్రుడుగా ఉంటె వారు ఐశ్వర్యముగా వుండేది సప్త ఋషులు మన్వత్ర మన్వంతరమునకు మారుచు ఉందురు.
ప్రథమ మన్వంతరము స్వాయంభువ మన్వంతరము  ఇందు సప్త ఋషులు మరిచి అత్రి అంగిరస పులహ క్రతు పులస్త్య వసిష్టులు. స్వాయంభువ మనువుకు ఇద్దరి కుమార్తెలు  ఆకుతి దేవహుతి అని వారి  పిల్లలు యన్గ్య కపిల  అని. ఈ మంవంతరమున యన్గ్యుడు ఇందురుగా పదవి వహించెను.
రెండవ మన్వంతరము స్వారోచిష మన్వంతరము  ఇతను అగ్ని కుమారుడు ఇతనికి ద్యుమత్ సుశేణ రోచిష్మాంత్ అని కుమారులు ఇందు రోచిష్మంతుడు/విపశ్చిత  ఇంద్ర పదవి వహించెను అప్పటి సప్త ఋషులు ఉర్జ, స్తంభ ప్రాణ దత్తోలి రిషభ నిస్చర అర్వైరతులు.
మూడవది ఉత్తమ మన్వంతరం ఉత్తమడు ప్రియవ్రతుని కుమారుడు. ధర్ముడు సున్రితల కుమారుడు సత్యజిత్ ఇంద్ర పదవి వహించెను.  మూడవ మన్వంతరమందు వసిష్ఠ కుమారులు కుకుంది కురుంది దలయ శంఖ ప్రవహిత మిత సంమితులు  సప్త ఋషులు.
నాలుగవ మన్వంతరము తామస మన్వంతరము ఇతను ఉత్తమని సోదరుడు ప్రియవ్రతుని కుమారుడు. హరిమేధుని కుమారుడు హరి. ఈ హరి  గజేంద్ర మోక్షమును గావించిన అవతార పురుషుడు శిబి ఈ మంవంతరమున ఇంద్ర పదవి వహించెను జ్యోతిర్ధమ, ప్రితు కవ్య చైత్ర అగ్ని పివారులు సప్త ఋషులు
ఐదవ మన్వంతరం రైవత మన్వంతరం ఇతను తామస మనువు కవల పిల్లలు  విభు ఈ మన్వంతరమునండు ఇంద్ర పదవి వచించెను సప్త ఋషులు హిరణ్న్యరోమ వేదసిరి వ్రుద్హబాహు వేదబాహు సుధామ పర్జన్య మహామునులు
చక్షుష మన్వంతరము ఆరవ మన్వంతరం ఇతను చక్షు కుమారుడు మనోజవ/మంత్రద్రుమ ఇంద్రపదవి వచించెను  సప్త ఋషులు  సుమేధస్ వ్రజ హవిష్మత్ ఉత్తమ మధు అభినామన్ సహిష్ణు.
ఏడవది వైవస్వత మన్వంతరం ఇతను సూర్యుని కుమారుడు శ్రధదేవుడు ఈ మన్వంతరమందు పురందరుడు ఇంద్ర ప్రదవి వహించును సప్త ఋషులు కశ్యప, అత్రి వశిష్ట విశ్వామిత్ర గౌతమ జమదగ్ని భారద్వాజులు 
 సావర్ణి మన్వంతరం ఎనిమిదవది ఇతను సూర్య తనయుడు మార్కండేయ పురాణములో సప్తసతి యందు దుర్గాపరమేస్వరి అనుగ్రపాత్రుడు బలి చక్రవర్తి ఈ మంవాతరములో ఇంద్ర పదవి వహించును దీపితిమంతుడు గాలవ రామ కృప దుని వ్యాస రుష్యసృన్గులు సప్తరుషులు.
దక్ష సావర్ణి మన్వంతరం ఇంద్రుడు అధ్భుతుడు తొమ్మిదవది బ్రంహ సావర్ణి పదవది సంతుడు ఇంద్రుడు ధర్మ సావర్ణి  పదకొండవ మన్వంతరము విషుడు ఇంద్రపదవి వహించును రుద్రపుత్ర సావర్ణి పన్నెండవ  మన్వంతరం  ఇందు రితుధర్ముడు ఇంద్ర పదవి వహించును రుచి దేవ సావర్ణి పదమూడవ మన్వంతరం దేవస్పతి ఇంద్ర పదవి వహించును ఇంద్ర సావర్ణి పదునాలుగవ మన్వంతరం శుచి ఇంద్ర పదవి వహించును.

patni yetupakka undavalenu

భార్య పురుషునికి శుభ కర్మలందు ఎటు కూర్చునేది అనేది ఒక తీరని జాడ్యముగా తయారైనది. పండితులు పామరులకు ఇది ఒక తీరని సమస్యగానే తయారైనది. కొందరు ఎడమ ప్రక్క కొందరు కుడి పరక్క అని వాద వివాదాములకు దిగెదరు. శ్రీ కృష్ణుడు భగవద్గీత ౧౭వ  అధ్యాయమందు శ్లోకములు ౫ ౧౧ ౧౩లొ యన్గ్య యాగాదులందు వేద శాస్త్రములందు చెప్పిన రీతిగా చేయకుంటే అది తామసిక క్రియగా మారి దుష్పలితములను పొందచేయును అన్నారు. దీనికి మూడు ముఖ్య కారణములను పరిసీలిస్తాము

౧. యన్గ్య యాగాది క్రియల్లో ఏటుల జరిపితే మనకు మంచి ఫలితము లబించును  ౨. మనము ఏ ప్రాంతములో నివసిస్తున్నాము అనేది. ఇది క్రమేణ వలస మార్పులవలన ఏది సరైనది అని నిర్ధారించ లేకున్నాము. ౩. మన కులాచారము చుద్దామంటే అది శాస్త్ర సమ్మతమైనదా దానికి అనేది లేక వారి వారి సౌకుర్యార్థము మార్చుకున్నారా అని పరిశీలించ వలయును.

వివాహ సంస్కారమందు వాగ్దానమంతరము అమ్మాయిని అబ్బాయికి ఎడమవైపుకు మార్చ్ కుర్చోమంటారు. 

కొంతమంది అమ్మాయి అబ్బైకి కుడి వైపున వుంటే పూజా పునస్కారములందు అందించుటకు సులభముగా ఉండుట వల్ల ఆలా కూర్చోవచ్చును అంటారు. కొంతమంది హృదయము వామ భాగమందు వుంది దానిని అమ్మాయికి సమర్పించుట వల్ల అని అంటారు. మనము ఇప్పుడు శాస్త్రము ఏమి ప్రమాణము అందించిందో చూస్తాము.

౧. మాధవాచార్య ప్రణీత సంస్కార విధి యందు "యన్గ్యే హొమే వ్రతే దానే స్నాన పూజాది కర్మణి దేవయాత్రా వివాహేషు పత్ని దక్షిణత శుభా" అంటే యన్గ్యము, హోమము, వ్రతము, దానము, దేవపుజా, యాత్ర, వివాహాది కర్మలను పత్ని కుడి ప్రక్కన ఉంటె శుభాదాయకము మరియు ఆశీర్వాదము అభిషేకము లందు పత్ని ఎడమవైపుకు ఉండవలనన్నది ఎందుకంటె భర్త తూర్పు దిక్కుగా వుండి సంస్కారములు చేయునప్పుడు దక్షిణము వైపు ఉంది ఆశీస్సులు తీసుకోకూడదు

౨. శిష్ట స్మ్రుతి యందు "అసీర్వాదే అభిషేకేచ పాద ప్రక్షాలనే తథా శయనే భోజనే చైవ పత్నీ తత్ ఉత్తరతో భవేత్" అంటే ఆశీస్సులు అందుకునేటప్పుడు బ్రామ్హలకు కళ్ళు కడిగేటప్పుడు భోజనమందు సయనిన్చేతప్పుడు వామ భాగామునందే ఉండవలయును.

౩. ఉపనయన సంస్కారమందు "జన్మదినే పుత్రకలత్ర సహితే యజమానే మంగళ ద్రవ్యయుత జలేన స్నాత్వ వాససి భుషనానిచ ద్రుత్వా కృత మంగళకో మాత పితృ గురు ఆచార్య కులదేవతా విప్రాన్ ప్రణమ్య గ్రుహాన్తే సుభాసనే ప్రాంక్ముఖో ఉపవిశ్య సాధ్హక్షినతో పత్నీం తస్యా దక్షిణతో బాలం ...."  అంటే ఉపనయన జన్మదిన చౌల తదితర సంస్కారములందు పత్నీ పుత్రా సహితముగా మంగళ స్నానములు గావించుకొని నూతన వస్త్రములు ధరించి తల్లి తండ్రి గురువు ఆచార్య కులదేవత విప్రులకు నమస్కరించి తూర్పు ముకఃముగా తానూ పత్ని దక్షిణముగా కుమారుడు పత్నికి దక్షిణముగా కుర్చుని సంస్కారములు చేయవలయును. 

౪. రామాయణములో "సీమంతెచ వివాహేచ చతుర్యా సహభోజనే  వ్రతే దానే మఖే శ్రాదే పత్నీం తిష్టంతి దక్షిణే"  అంటే సీమంతము, వివాహము చతుర్తి భోజనమందు వ్రాత, దాన, హోమం స్రాద్దాదులలో పత్ని దక్షిణముగా ఉండవలెను

౫ వసిష్ఠ హవాన విదానమందు "తతోభిషేకం కుర్యాత్ అత్ర పత్నీ వామతః రుద్ర కలశ పల్లవోదిహి సకలత్ర మభిశించేత్"

౬ పాణిని పుస్తకం ౪ ౧  అధ్యయము  సూత్రము ౩౩ "పత్యుర్నో యన్గ్య సయోగే యందు కార్యా కార్యాదుల ననుసరించే వామ దక్షిణ భాగములలో కూర్చోన వలెనని చెప్పి ఉన్నది

౭ శ్రీరాముడు అశ్వమేధ యాగమందు సీత ప్రత్యక్షముగా లేనందువల్ల కాంచన సీతను కుడి ప్రక్కన్ పెట్టుకొని నిర్వహించినట్టు రామాయణము చెపుతోంది.

౮ సర్వకర్మ అనుష్టాన ప్రకాశిక అనే పుస్తకమందు యన్గ్య యాగా పూజ వ్రతాదులందు దక్షినముగాను అభిషేకము, పాద ప్రక్షాళనము నిద్ర భోజనాడులందు వామ భాగమందు ఉండాలని నిర్దేసిన్చ్ చెప్పింది.

౯ నిత్ర్య కర్మ పూజా ప్రకాశిక యన్డుకుడా అలానే చెప్ప బడింది

౧౦మహా శివ పురనమందు శివ పార్వతి కళ్యాణ సమయమందు మైనా దేవి అదే హిమవంతుని భార్య శివుని కాళ్ళు కడిగేటప్పుడు కుడి ప్రక్కకు మారి వచ్చి నట్లు చెప్పబడింది

౧౧ హిరణ్యకేసీయ గృహ్య సుత్రమందు "అగ్ని ముపస మాదాయ దక్షినతః పాటి భార్యోప విస్యతి" అని చెప్ప బడింది ఇది యజుస్సాఖీయులకు వర్తిస్తుంది

౧౨ ఖాదిర గృహ్య సూత్రం పానిగ్రహస్య దక్షిణత ఉపవేసఎత్ అనియు

౧౩ జైమినీయ గృహ్య సుత్రమనందు దక్షిణత ఎకాయం భార్యముపవేస్యోతరతః పతిహి అని

౧౪ ధర్మ ప్రవ్రుత్తి యందు ఆశీర్వాద అభిషేకేచ పాద ప్రక్షాలనే తథా శయనే భోజనే చైవ పత్నీ తత్ ఉత్తరతో భవేత్ అని

౧౫ సంస్కార గణపతి యందు వామే సిందూర్ దానేచ్ వామే చైవ ద్విరాగమే వామే సనికస్యాయంస్చ భావేజ్జయప్రియార్తిని అని

౧౬ వ్యాగ్రపాడ స్మ్రుతి "కన్యా దానే వివాహేచ ప్రతిష్టా యన్గ్యకర్మని సర్వేషు ధర్మ కార్యేషు పత్ని దక్షిణత స్మ్రుత  దక్షిణే వసతి పత్ని హవానే దేవతార్చనే సుశ్రుష రతి కాలేచ వామ భాగే పసస్యతే  శ్రాదే పత్నీచ వామంకే పాదప్రక్షలనే తథా నాంది స్రాదేచ సోమేచ మధుపర్కేచ దక్షిణే  అని 

౧౭ అత్రి స్మ్రుతి యందు జీవత్ భర్తరి వామంకే మృతే వాపి సుదక్షినే శ్రాద యన్గ్య వివాహేచ పత్ని దక్షినతః సదా అని 

18 గోబిల గృహ్య సుత్రమందు పూర్వే కటంటే దక్షినతః పాణి గ్రహస్యోపవిష్యతి దక్షినేనే పాణినా దక్షినమసమంవాబ్దాయః షడ్జ్యాహుతి జుహోతి అని 

౧౯ ఆశ్వలాయన గృహ్య సుత్రమందు దంపతితు వ్రాజేయాతాం హోమార్య చైవ వేదికాం వాస్య దక్షిణే భాగే తాం వాదు ఉపవేసయత్ అని ఎలా ఎన్నో చూపించ వచ్చును. 

ఇందుములముగా మన శాస్త్రములందు కొన్ని కార్యాడులందు దక్షిణముగా కొన్ని కార్యాడులందు వామముగా వుండవలనని సుస్థిరముగా చెప్ప బడి ఉన్నది. మన ఋషులు మునులు తప్పుగా చెప్పరు

మనవాళ్ళు కొంతమంది వితండ వాదమునకు దేవునికి ఎడమ భాగాములోడా అమ్మవారు ఉండే అనవచ్చును కొంచము ఆలోచించడి అనుగ్రమునకు దేవి వామ భాగామండుడా ఉండవలెను కాని పైన చెప్పబడిని కార్యములందు ఎలా ఉండవలయునని మనకు సూత్రములు చెప్పివుంది కదా. 

శివుడు భార్యను వామ భాగములో పెట్టుకున్నదే అంటే వివాహ సమయములో యెట్లు ఉండేనో మీరు ఆలయ సిలపములు చుడండి శివునికి దక్షిణముగా పార్వతి తధక్షినముగా విష్ణువు కన్యాదానము చేయు శిల్పములు చూడలేదా? 

కాదు కూడదు మేము వామ భాగాములోనే పెట్టుకొని అన్ని కార్యములు చేస్తామంటే మీకు సంస్కార ఫలితములు లభ్యమవవు ధన క్షయము తప్ప ఇప్పటికైనా సరి చేసుకొని మంచి బ్రంహనులుగా తయారై మీరు బాగుపడి దేశమును బాగుపర్చండి. ఇంత కంటే  ఇక చెప్పడానికి ఏమి లేదు.

sarpa yaagam by janamejaya - mahabharatam 4

                          MAHABHAARATAM PART IV -    SARPA YAGA

Jnamejaya is son of Parikshit who died due to Snake Takshaka bite for Sungi curse.  After incarnation, king janamejaya married vaushta the princess of Kasi.  King janamejaya fully aware of the death of his father and wanted to take revenge on the total snake world. 

He organised sarpa yaaga for which sage chanda bhargava became hota sage pingala adhvaryu and sage sardhama as brahma.  Sages vaisampaayana, Paila and Veda Vyaasa too attended the sarpa yaaga. When mantras recited one by one snakes attracted towards the yaga kunda and voluntarily jump into it. Not one or two entire snake vasuki dynasty diminished in the yaaga. 

The position of snake Takshaka in awkward condition the yaaga kunda is inviting him and was with full of fear.  He is of sure that death is certain and he approched Indra to save him.

Snake vasuki repents about the curse of Kadruva and wanted to save his generation.  He approached his sister’s son sage Asteeka.   Jaratkaaru is the sister of Vasuki and mother of sage asteeka. Jaratkaaru, asked her son to consider the request of his maternal uncle and approach the king janamejaya to stop the sarpayaaga.   Sage asteeka agreed and went to king janamejaya sarpayaaga place along with vedic priests and praised the king janamejaya about his vamsa and the pride and also consider him to stop the destruction of innoscent snakes killing. .  The king and everyone in the yaga sala pleased and particularly king janamejaya asked the sage aseeta  and agreed to stop the sarpa yaaga.

Due to the power of sages mantra recitation, indra discarded Takshaka and it is certain that takshaka to voluntarily arrive to yaaga kundu for sacrifice but in the meantime due to sage asteeka the yaaga was stopped.  Innocent snakes were become the victims where is the powerful and wicked takshaka some how avoided the incident. 

Man always likes to live in society. Hence, the villages, cities and states become the habitant.  Though this is for some what good to man but itself become danger to his life. If any single person starts the fight it will spread to entire village and so on become a target to communal attack.  Caste rivulry will become prime.  We should not forget the history wherein hitler was totally eradicated due to jews rivalry. 

Present global condition is also in the same route and every powerful country  wanted to control others in caste/creed.  Vyaasa give us a good example to this incident as sarpa yaaga and also the solution.  The king Parikshit was subjected to death by Snake Takshaka.  The king janamejaya should take revenge on Snake Takshaka only if he wanted to do so,  but he has taken revenge on the entire snake community.  The other snakes subjected to death have not done any harm to king Janamejaya but he never thought of it.   Communal enimity is such. With king janamejaya there are so many learned priests, sages, including the sage vyaasa but no one has not averted the innocent killings. 

It is unpordanable sin to eradicate one community complete.  We have one more incident in mahabharata to cite this type of example is the story of PRAMADWARA.  We have seen in history also many of them totally diminished who start to eradicate one community/caste/creed.

Wicked and cruel people always have alliance with power centres i.e. the present day politicians. (previously from rulers of the states).  We experience this in today’s history in live.  Actual person committed the mistake is snake Takshaka but he approached to Indra the supreme of devas.  The men in power will always keep friendship woth wicked people for their personal gains. Likewise, indra also tried to save the  snake Takshaka.   But we should not forget that the same rulers/politicians will simply throw away the wicked who approached them if any problem arises to their seat itself. 

When the sages in the sarpa yaaga recited SAHENDRAYA TAKSHAKAYA SWAHA  indra simply washed his hands and thrown snake Takshaka to his destiny.   That is why sage asteeka intervene and convinced the king janamejaya to stop the eradication of snake community. 

Vyaasa wanted to state that snakes are only an indication but within ourselves we are also have many snakes and we should conduct the sarpayaga to eradicate the same wicked sarpas.

But history again and again proves that only the innocent and unconnected will affect and the actual persons responsible will be saved.   This is the history of revolution.  Same is happened in sarpa yaaga the innocent  and unconnected snakes are targetted and the actual snake takshaka was not subjected to any harm.

We too keep in mind and not to poke ourserves in the revolutions, strikes or hartals otherwise we too have the same situation.

know your mahabhaarata characters- parikshit

                                          MAHABHARAT PART III – PARIKSHIT SAAPA

Parikshit, the grandson of Arjuna ruling the Indraprasta.  Hunting is his favourite pastime.  Once he has been to forests for hunting and was chasing an animal.  Though the animal was hurt, it ran fast and escaped through a hermitage.  The particular hermitage is of  sage SAMEEKA.  The sage is doing tapas under the shade of tree.  Parikshit entered into the hermitage, enquired about the animal but the sage is in deep tapas and not answered to king.  As already the king is very much tired and thirsty in chasing the animal, lost his patience since the sage is not answered, in anger he saw dead snake in the hermitage and put the dead snake in the neck of sage and went off.

Srungi is the song of sameeka and he is also doing tapas.   Krusha one of the sishyas of sage sameeka came to srungi and told about the dead sanke in sameeka’s neck.   Srungi got wild and instantaneously he cursed the king Parikshit since my father is aged and doing tapas.    The king insulted the sage so he should die due to Takshaka snake bite on seventh day.  Then srungi arrived to his father and removed the dead snake from his neck.  Due to this the sage Sameeka came to concious and opened his eyes and came to know the arrival of king, placing of dead snake in his neck, and the curse of his son.  He was not satisfied with action of his son.  He advised that anger will destroy all the tapas like water leaking in a cracked pot.  The king is noble and due to his nobility only the sages are doing tapas peacefully.  He asked his son to retrovert the saapa but his son accepted his iniability to get back.  Immediately, Sameeka sent a word through his sishya to king all the happenings.

King parikshit felt very sorry, and immediately he summoned his assembly of ministers and handedover the kingdom to his son Janamejaya, and  arranged single pillar ashrama in a pond and was spending his time in hearing the great stories of Lord to attain mukti. 

Takshaka, the snake heard about the curse of Srungi and arriving to Indraprasta.  Sage kasyapa also heard the curse and he wanted to save the king from snake bite.  Kasyapa is an expert  to save people from all snake bites. Both heading to indraprasta.  Route is same but with different purposes.  Takshaka told kasyapa with pride that he can even burn 1000years old tree but sage kasyapa reiterated that he can bring back the same to normal.  Takshaka wanted to know about the power of sage kasyapa and hit bit a big baniyan tree and within no time the tree reduced to ashes.  Kasyapa collected the ashes and with his power able to bring back the tree to the same condition.  Takshaka astonished and concluded that if kasyapa arrives to Indraprasta,  the king will not die.  He played trick and lured the sage kasyapa that he will give more than the presents which the king will give and to go back without coming to Indraprasta.  Kasyapa for sometime thought over and agreed to accept the presents from Takshaka and went back.

Takshaka came to Indraprasta and seen the arrangements the king made.  He summoned his sonson seventh day of curse  and told them to reach the king with fruits to present him as young brahmin kids.  The brahmin kids arrived near the king and presented the fruits given by takshaka.  The king distributed all the fruits to the assembled people there keeping only one fruit.  After performing sandhyavandana he wanted to eat the fruit and pierced the same.  Initially he saw a small insect in the middle of fruit but ignored.  The insect instantaneously grown and bit the king and Parikshit reduced to ashes immediately.  All these happened in seconds.

What we should know is that the king Parikshit has not commited any harm but in a fit of anger he insulted the sage.  The sage srungi could not control the insult to his father and in anger he cursed the king to death.  Here both were in anger and without analysing the situation instantaneously committed the thing. Anger will reduce us to the lowest possible place and always we should keep anger in control.  When sage sameeka asked srungi to revert back the curse he could not do so because of his incapability to revert.

It is not necessary to send the sons as brahmin boys to king by snake takshaka.  More than this he lured the sage kasyapa with money and sent back him without giving opportunity to save the king.

Sage Kasyapa is a Doctor and his prime duty is to save the people.  He accepted the gifts from Takshaka and returned back without performing his basic duty.

Sage Vyaasa, highlighted in this incident that anger is the root cause for destruction and learned should not be  lured and go back from their prime duty. 

In our present day life we are coming across the above incidents which was shown by Vyaasa long before and cautioned us to be with about type of people.

vyaasa

                                                                  SAGE VEDA VYAASA.

Sage veda Vyaasa performed tapas for the benefit of humankind.  In those days, the veda being apourusheya have no definite bounds.  Vyaasa has recollectted all the veda mantras and regrouped into four as Rig, Yajus, Sama and Adharvana.  Thus he helped us to choose the authority of veda for each and every bliss.

Then he wrote 18 puranas, and given in detail about the divine knowledge.  Yet he is not satisfied, since all the people are not benefitted with vedas as every one can not have acess to vedas.  He wanted to give shape to hindu dharma essence and thought deeply how to formulate it.  Finally, he formed bharata samhita i.e. mahabharata which is on par with vedas, sastraas, puranas, and dharma sastraas in throwing knowledge about how mankind should livenot only for him but also for the society.

The mahabharata is not a purana giving details of any particular god and how to worship him in detail.  It is a itihaasa like ramayana.  Both ramayana and mahabharata give us as to how the humankind should live in society. In ramayana, rama came to this world as a human being and shown how we should live.  But in mahabharata it is not of a particular family but it the story of a society.

After formating the mahabhaarata himself vyaasa is more worried how to give a specific form so that everyone in the society can read it and he is very particular that it should not be like vedas which should be learn through hearing.   He prayed to Lord Bramha that he has formatted the mahabharata  wherein veda sara, purana essence,   was encoded to highlight  present past and future of humankind,  and the good, bad and ill effects of different stages of life of mankind and also about the world, stars, grahas and so on. He  want to give shape for his  imagination otherwise it will be of no use to human kind.  He requested him to help him   as to how he can give     shape to his  imagination.   Lord Bramha was pleased and told vyaasa, that only Lord Ganapati, the  destroyer of  all obstacles will help you in this regard.

Then vyasa, prayed to Ganapati and ganapati readily accepted to give shape  to the imagination of vyaasa but with one specific condition that the rendering should be  continuous without interruption otherwise he will stop at that particular place and go away.  Vyaasa thought over it and agreed to ganapati under one condition   that he has to understand the matter and write and Ganesa readily acceptted.  When vyaasa required some gap he used to tell some specific stanzas which could not  be understood easily to gain time from Ganapati.

After completion of formatting the mahabharata vyaasa was thinking that himeself  and suka bramhan,  will know the meaning of all mahabhaarata and only a portion is known to sanjaya, the chariator of Drutarashtra.  Even after giving a shape vyaasa wanted the mahabharata to reach every one.  Since everyone can not find time to read the entire episode, he throught to make it available to public as story telling so that people can hear without spending anything from their pocket.  Vyaasa knows how the future human kind will be and how much lazy they are. 

He has chosen the great sage narada to popagate in Deva loka, Asita devala in Pitru loka, his son suka in
Gandharva loka and sage vaisampaayana in manava loka.

When king Janamejaya, the grand son on pandavas performed the sarpa yaaga, the sage vaisampaayana told the mahabhaarata to him and during that time sage ugra srava, the son of Sage romaharshana  heard the same and he rendered the whole mahabharata in the assembly of sages in Naimisaaranya, a place near Lucknow and through them  it reached the whole of the mankind. 

The whole mahabharata was translated in telugu by the kavi traya Sri Nannayya, Sri Tikkana Somayaji and Sri Yerra Pragada to whom we are ever grateful. 

Vyaasa knows very much that mankaind having brain but full of greed and selfish. For personal happieness man  will always make others to cry. This is being happened ever from the birth of man kind.  In rock age, man use to fight with rocks and boulders and after the invention of arms the powerful invaded the weak.  In modern days, the use of hytech ammunition is being used.  Only the type of arms are being changed but the greed and wickedness of mankind was not changed till date.  The man is though selfish he has a heart to help others.

To transform the mankind into good one, two forces are working tirelessly i.e. political power and teachings of sacred people.  When political power is not effective the sacred teachings comes in handy to save the mankind.   Vedas available during the transformation of mainkind from animalkind. But it has no sepcific shape.  It is always authoritative. Since there is no specific shape to vedas, certain selfish people taken advantage of it  and become power centre to have authority on others.  During this stage only sage veda vyaasa arrived and made available to us many of the vedas and epics along with mahabhaarata to have first hand information about the mankind.

The same thing happened in the recent times also many of the foreign invadors invaded our country and looted our treasures enormously.  They found an easy way that being having many of the codes we could not establish the proper way of life and they have taken this into hand and ruled us.  This stage was continued  till we have our own constitution.

This type of transformation is being made by sage veda vyaasa in those days with single hand by giving us the great epic mahabharata. Initially he also regrouped all the vedas into four vedas, but people have less  faith in the vedas and never transformed  through fear of god.  Then he has taken the path of transforming the mankind to good behaviour  with stong belief that a man   never bend  for rule of law but for the good advices of fellow beings. This he understood that through the power centres are having enough powers to control but people are not easily controlable to them.

For this he has changed his type of pattern, in mahabhaarata, as vedas instruct us to talk truth but we are not adhearing but vyasa made a story of harishchandra, and through the story of pandavas how to establish the dharma and so on.

The story of mahabhaarata is not pertains to only Indians but also to the entire mankind in this world.  That is why many of the foreign people have translatted our epics into their languages and made available to those people to make themselves to live on the guideliness given by sage veda vyaasa.

vyaasa pournami - vyaasana janma vruttantamu

గురు పౌర్ణమి
వ్యాసాయ విష్ణు రూపాయ  వ్యాస రూపాయ  విష్ణవే  అని భీష్ముడు స్తుతించిన విధముగా వ్యాస మహర్షి పూజ  ఆషాడ  పౌర్ణమి రొజున చేస్తాము . వ్యాసుడు  పరాశర  మహర్షి కుమారుదు శక్తి  మహర్షి మనమడు,వసిష్టుని  ముమ్మనవడు.పరాశరడు త్రిలోక  పుజ్యుడు మద  మాత్సర్యములు లెకుండ మహా తపస్వి తెజోవంతుడు గుణ  సంపన్నుడు. ఒకపరి తీర్థయాత్రలకు బయలుదేరి యమున సమీపమునకు వచ్హి నది దాటుటకు మత్స్యగంధి నావలొ యెక్కెను. మత్స్యగంధి దాసరాజు కుమార్తె మత్స్య కులమునకు చెందినది. నావ యమున మధ్యకు వచ్హినది. ఫరశరునకు మత్స్య గంధి పైన మక్కువైనది అది తనకు తెలిపెను . తాను మత్స్య కులమునకు చెందినది అంటే పర్లేదు అనెను తన దేహము చాపల దుర్గంధముతొ ఉన్నది అంటె పరాశరడు తనను యొజన గంధిగా మార్చెను.తన కన్యాత్వము చెడును అంటె  కన్యాత్వాము చెడకుండా వుండెటట్లు వరము  ఇచ్హెను.  ఆప్పుడు  సూర్యుడు నడి నెత్తిన వుండటము  వల్ల తనకు సిగ్గుగా వున్నదన్నది అంటే పరాశరుడు  మంచుతొ ఒక ద్వీపమును యమున మధ్యలొ స్రుష్టించి తనతొ రమించి సధ్యొ గర్భము వల్ల ఒక కుమారుని ప్రసివింపచేసెను  . ఆ పిల్లవాడే  వ్యాసుడు పరాశరుడు సత్యవతిని చూసి ఆనందించి పిల్లవానిని చూసి మురిసిపొయి తన దొవన తాను వెల్లిపొయినాడు   వ్యాసుడు  చీకటి  ద్వీపమున జన్మించినందు వల్ల క్రిష్ణ ద్వైపాయనుడుగా పేరు కల్గెను.  అంతటితొ పరాశరుడు తన దారిలొ  వెల్లిపొయెను.  వ్యాసుడు తల్లికి నమస్కరించి తాను యెప్పుడు  తలచిన  తన వద్దకు వచ్హెదనని తపస్సుకై వెల్లిపొయెను. వ్యాసుడు మనకు పరాశరుని మూలముగా చెప్పవచ్హినది మనుజులు స్త్రీ సాంగత్యము కొరకు యెంత క్రిందికైన దిగజారుతారు తస్మాత్ జాగ్రత.  భారతము పంచమ వేదముగ వేద ఉపనిషత్తుల ధర్మ సాస్త్రములను సమీకరించి ఒక కథారూపమున అందించినాడు  మహాతపస్వి. ప్రతి పాత్ర ద్వారా మనకు ఒక సందేశము   అందించి మనకు మన సంస్క్రుతికి చాల గొప్ప సేవ  చేసిన మహానుభావుడు    ప్రతి పాత్రలొ మనకు అందించిన సందెశము   యెమిటొ  ముందుముందు చుద్దాము  మరి. మహనీయులు ప్రతిఫలా పేక్ష  లేకుండా  మంకు యెంతొ మేలు చెసారు.